تأثیر آلاینده های هوا بر پذیرش های اورژانسی سکته های قلبی در شهر تهرانطی دوره زمانی ۹۱-۱۳۸۶

مقدمه: شهر تهران یکی از آلوده ترین شهرهای جهان محسوب می شود که عواقب آن به صورت بیماری های مختلف بروز می نماید. در این مطالعه داده های مربوط به سکته های قلبی، آلاینده های هوا و عناصر اقلیمی طی دوره آماری 91-1386 با هدف بررسی ارتباط بین آلاینده های هوا و سکته های قلبی در شهر تهران جمع آوری شده اند. روش ها: مطالعه حاضر از نوع اکولوژیک تحلیلی-توصیفی بود که به بررسی تأثیر مقدار میانگین روزانه پنج آلایندۀ so 2 ، no 2 ، o 3 ، co و pm 10 بر تعداد پذیرش های روزانه سکته های قلبی پرداخت. داده های مربوط به سکته های قلبی از اورژانس تهران، داده های آلودگی هوا از سازمان پایش کیفیت هوای شهر تهران و داده های مربوط به عناصر اقلیمی از سازمان هواشناسی شهر تهران اخذ گردیدند. سپس با استفاده از نرم افزار stata نسخه 12و رگرسیون دو جمله ای منفی محاسبات آماری انجام شد. نتا یج: نتایج نشان می دهند که ارتباط معنی داری بین سکته های قلبی و میانگین روزانه آلاینده های مونوکسیدکربن، دی اکسید نیتروژن، دی اکسیدگوگرد، ازن و ذرات کوچک تر از10 میکرون وجود دارد. از میان عناصر اقلیمی مورد بررسی، فشار هوا و میانگین حداقل دما دارای ارتباط معنی دار با سکته های قلبی بودند. بحث و نتیجه گیری: با توجه به ارتباط بین افزایش آلاینده های هوا و پذیرش سکته های قلبی در شهر تهران توصیه می شود اقدامات فوری جهت کنترل سطح آلاینده های هوای شهر تهران انجام شود.